۲۰۹۹

۱_ این دوسه شب که بالا سر آرش بودم، به معنای واقعی کلمه له شدم!

هیچی نمیتونه جای خواب شب رو بگیره.

دیروز هم بردمش دکتر. گفت فقط گلوش ملتهبه و تبش هم احتمالا خوب میشه تا امروز.

تا معاینه ش کنه هم بچه قلقلکش میشد، اینقدر غش غش خندید که دکتر خودشم گفت خدا رو شکر حال عمومیش خوبه و سرحاله. نگران نباشین.

پرسیدم نیاز به آزمایش یا چکاپی نیست؟ که گفت نه. تبش بخاطر عفونت گلوش هست.

۲_ حالا من این دو سه روزه هم با مامانم دعوام شده.

بسکه از روز اولی که بچه تب کرد هی گفت نچ، این بچه یه چیزیش هست. چرا نمیبری آزمایش و چکاپ؟ چرا اینقدر مریض میشه؟ ...

تا آخرش دیگه فریادم رفت هوا. گفتم مادر من، بچه مریض میشه و تب میکنه دیگه. آخه شما چرا اینقدر استرس و اضطراب مضاعف به من وارد میکنین؟ 

ناراحت شده بود از دستم. گفت جرات نداریم چیزی بگیم بهت.

دیگه من هیچی نگفتم.

مامان کلا در برابر بیماری زیاد دچار نگرانی و اضطراب میشه و این حالتش از بعد از کرونا بیشتر و شدیدتر هم شده. بحدی که بهش پیشنهاد دادم با یه مشاور صحبت کنه و اینقدر ترس از مریضی نداشته باشه.

جوری شده که من اگر مامانم اینا تهران باشن و یکی مون مریض بشیم، اصلا نمیگم بهشون. ولی وقتایی که شیراز باشن خب متوجه میشن و تقریبا هر بار هم یه دور من و مامان بحث داریم :))

۳_ باز روز مزخرف دختر شد؟!

اینقدر از این روز و از بحث ها و حواشیش بدم میاد.

۴_ واسه پنجشنبه هم آرش تولد یکی از دوستای مهدکودکش دعوت شده. ولی از اونجایی که گویا فقط بچه ها دعوتن، احتمالا نفرستمش. چون نمی شناسم شون.

مادر بچه رو فقط یک بار دیدم که همون روز هم شماره های من و مریم رو گرفت. پدر بچه رو گهگاهی میدیدم که دخترش رو میاورد ولی اونم سلام و علیکی نداشتیم. فقط یه روز که همزمان رسیدیم آرش گفت این دوستم جوانه ست و همکلاسیمه.

هر چی فکر میکنم نمیتونم اعتماد کنم و بچه رو تنها بفرستم.

فعلا با کلی شرمندگی پیام دادم و پرسیدم که بچه ها تنهان یا با مادرها؟

تا ببینم بعدش چطور میشه.

۵_ برم یه سوپ بار بذارم واسه کنار ناهار. آرش تازه افتاده به سرفه :)

بعدانوشت: به حول و قوه ی الهی، خودمم گلودرد و بدن درد گرفتم!

ایشالا که از خستگیه!!! :))))