کشت چمن به عنوان سبزه ی عید

یک مدت پیش یه پیامی اومد با این مضمون که واسه سبزه ی عید به جای سبز کردن گندم و حروم کردن اون همه دونه ی گندم، چمن بکاریم که با شرابط اقلیمی منطقه ی ما هم سازگاره و می تونیم در پایان نوروز به طبیعت منتقلش کنیم (البته به شرطی که نذارین روی ماشین ها و در نهایت کف آسفالت خیابون پرس بشن!)

این شد که قرار شد ما هم چمن بکاریم.

البته کشت چمن توی زمین اصول و مراحل خاصی داره که باید رعایت بشه. اما با توجه به سطح کم و محدود ظرفی که داخلش سبزه می کاریم، من هیچکدوم از اصول چمن کاری رو رعایت نکردم.

بهتره بذر چمن رو فقط داخل آب نکارین. از خاک به عنوان بستر کشتش استفاده کنین. من خاک باغچه ریختم. کف ظرف رو با خاک حدود دو سانتی متر پر کردم. بعدشم خاک رو با دست فشرده کردم.

بذر چمن رو روی سطح خاک بطور یکنواخت پخش کردم. من احساس کردم بذرم یه کم ناخالصی و پوست داره، واسه همین زیاد ریختم. الان به نظرم خوب سبز شده. هنوز دارن ریز ریز جوونه می زنن و از خاک میان بیرون.

بذر رو هم با دست فشرده کنین که با خاک درگیر بشه.

بذر چمن ریز هست و نباید خیلی عمیق کشت بشه. واسه همین روی چمن رو فقط یه لایه ی  نازک از خاک برگ ریختم. بعدشم دوباره با دست فشرده ش کردم.

بعدشم آروم آب پاشیدم روی ظرف. با دست نم نم آب بپاشین که بذرها جا به جا نشن و یه جا جمع نشن. چمن آب زیادی لازم داره. پس از همین جا به بعد باید دقت کنین که مدام بستر کشت مرطوب باشه و خشک نشه.

اینم عکس چمن ها در روز هفتم بعد از کشت. بذر یکی از ظرف ها از روز چهارم شروع کرد به جوونه زدن و سبز شدن. تازه با احتساب اینکه من همون روزی که بذرها رو کاشتم رفتم خونه ی مامانم اینا و دو روز هیشکی تو خونه نبود که بهشون رسیدگی کنه و طبیعتا وقتی برگشتیم خاک شون خشک شده بود. با این حال خوب سبز شدن.

پ.ن: من بذر چمن رو از نمایشگاه گل و گیاه تهیه کردم. توی بسته بندی های کوچیک مثل انواع سبزی ها و گل ها می فروختن. اگه جایی رو می شناسین که بذر سبزی ها و گل ها گیر میاد، حتما چمن رو هم می تونین تهیه کنین.